Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

Φοιτητής, ε και?

    Η ώρα είναι 04.40 και προσπαθώ μάταια να ζεστάνω κάτι κεφτεδάκια πάνω σε ένα επαγωγικό τηγάνι. Ναι είμαι φοιτήτρια και μένω μόνη μου. "Wow" θα πει τώρα κάποιος , "γαμάτα",  "η φοιτητική ζωή είναι η καλύτερη!", είσαι πολύ τυχερή που μένεις μόνη σου και κάνεις ότι γουστάρεις" κ.λ.π , κ.λ.π.
     Αυτές είναι κάποιες φράσεις που  ακούω πολύ συχνά.Όσο ήμουν ακόμα σχολείο άκουγα τους πάντες καθηγητές και μη ,σε μια προσπάθεια  να χρυσώσουν το χάπι των Πανελληνίων, να μας περιγράφουν ποοοοοοοόσο υπέροχη θα γίνει η ζωή μας μετά το λύκειο καθώς θα "αποκαλούμαστε" πλέον φοιτητές και αυτό τα λέει όλα, καφέδες ,ξενύχτια, διάβασμα 0. Εμείς τα ακούγαμε και χαιρόμασταν ελπίζοντας να ζήσουμε σύντομα αυτήν την λαμπρή περίοδο της ζωής μας.
    Όλα τα παραπάνω περιγράφουν ένα ΗΛΙΘΙΟ κλισέ που έχει σχηματιστεί για την φοιτητική περίοδο. Αν ακούσω έναν ακόμα να μου πει "πόσο γαμάτη είναι η φοιτητική ζωή" θα του ρίξω μπουνιά. Τα χρόνια αυτά έχουν εξιδανικευτεί τόσο που δίνουν την εντύπωση στον καθέναν μας ότι πρέπει να ζει όλες τις μέρες του  στο full χωρίς σε αυτές να χωράν στεναχώριες και τέτοια. Έλα όμως που τα συναισθήματά μας δεν λειτουργούν με χρονοδιακόπτες και πλαίσια. Όλοι μας αγχωνόμαστε να περάσουμε καλά μόνο και μόνο επειδή φέρουμε την ταμπέλα του φοιτητή, και μόλις συνειδητοποιήσουμε ότι τα πράγματα δεν έχουν την έκβαση που θέλαμε ( ή που ήθελαν οι άλλοι να θέλουμε) προβληματιζόμαστε. Ποιος  επιβάλλει πότε κανείς θα πρέπει να είναι ευτυχισμένος και πότε όχι;
    Πιστεύω ότι η φοιτητική περίοδος είναι απλά ένα προνομιακό πεδίο όπου μπορεί ο καθένας να επενδύσει τον χρόνο του σύμφωνα με τις προτεραιότητές του. Για κάποιους είναι η μουσική, ο αθλητισμός , το πτυχίο , ο χορός , οι ξένες γλώσσες, η ξεκούραση ενώ για κάποιους οι καφέδες. Όποιες και να είναι οι επιλογές μας δεν σημαίνει ότι θα γίνουμε αυτόματα και οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι στον κόσμο,  προβλήματα υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν σε κάθε περίοδο της ζωής του ανθρώπου. Για τον λόγο αυτό δεν θα πρέπει να απογοητεύεται κανείς όταν δει την ροζ φουσκίτσα του να σπάει... αυτήν είναι η πραγματικότητα και δυστυχώς είναι σκληρή. Γίνεται δε ακόμα πιο σκληρή για κάποιον που περνάει από την εφηβεία στην φάση της ενηλικίωσης, και αυτός είσαι εσύ αγαπητέ μου φοιτητή.

6 σχόλια:

  1. simfono apoluta...vsika ,,otan eimaste exoume euthines,,kati pou oloi mas paralupoume////

    well done vaso

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνώ με την λογική του κειμένου, απλώς η αλήθεια είναι πως άλλο είναι να σαι φοιτητής και άλλο μαθητής! Εχει διαφορά :) κ.π

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ta keftedakia ths mamas e??:P oreo keimeno... i agree... apla exei dikio kai o kwstas allo foithths, allo mathitis, allo ergazomenos 25xronos:P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. egw ithela na prosthesw pws me ekneurizei h logikh pou thelei tous foithtes rathumous me enan kafe sto xeri olh mera. gia emena etsi spatalas th zwh sou, de zeis th foithtikh sou zwh. h foithtikh zwh einai gia na gnwrizeis atoma kai merh, na eksereuneis, na viwneis nees ebeiries.

    maria

    ΑπάντησηΔιαγραφή