Κυριακή 5 Ιουνίου 2011

18 and bored.

   Η συχνότερη απάντηση που παίρνω από φίλους και όχι μόνο στην τυπική ερώτηση "τι κάνεις;", είναι "καλά μωρέ βαριέμαι". Βαριέμαι να βγώ, βαριέμαι να διαβάσω, βαριέμαι να περιποιηθώ τον εαυτό μου, βαριέμαι ακόμα και να φλερτάρω.

   Δεν είναι λίγο αντιφατικό να αισθάνεται κανείς έτσι ενώ είναι μόλις 18; Πλήττουμε, αισθανόμαστε ότι δεν μας εξιτάρει  τίποτα πια και  όλα μετατρέπονται σε μια ανιαρή καθημερινότητα. Ψάχνουμε να βρούμε ένα νόημα, μια πηγή ευτυχίας αλλά όλα μας φαίνονται ότι έχουν χάσει την μαγεία τους. Το γεγονός αυτό δεν είναι τυχαίο και πόσο μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι τα ποσοστά των ατόμων αυτών αυξάνονται με τον καιρό. Αλλά τα συναισθήματα των ανθρώπων δεν ξεφυτρώνουν έτσι, σαν τα ραδίκια,αλλά προκύπτουν από κάποια γεγονότα και βιώματα.

  Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή.Οι περισσότεροι από μας ξεκίνησαν  να βγαίνουν , να αποκτούν τις πρώτες εμπειρίες από την εφηβεία, δηλαδή σε μια ηλικία πάνω κάτω 15 χρονών.Κάθε εμπειρία φαινόταν ξεχωριστή,  ποτά , τσιγάρα, τακούνια, sex, όλα ήταν πράγματα που θέλαμε να ανακαλύψουμε. Το θέμα είναι όμως , μήπως ήταν πολύ νωρίς για όλα αυτά; Συχνά ακούγαμε την μάνα μας να λέει " άμα τα κάνεις όλα τώρα τί θα έχεις να ζήσεις μετά;" και εμείς την θεωρούσαμε γραφική μέχρι αηδίας.
 Πέρασαν κάποια χρόνια μέχρι να καταλάβω την σημασία της πρότασης αυτής και να αναγνωρίσω πόσο δίκαιο είχε. Πράγματι, θα ήθελα να κρατήσω την παιδικότητά μου περισσότερο και να μην είχα κάνει πράγματα τα οποία δεν ήμουν ακόμη έτοιμη να επεξεργαστώ και να καταλάβω γιατί τα κάνω.
 
  Τι μπορεί να κάνει κανείς όμως τώρα μια που οι  επιλογές του παρελθόντος δεν γίνεται να αλλάξουν; Πως μπορεί να καταπολεμήσει την ανία; Πρώτα απ όλα θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η ζωή δεν είναι μόνο ξενύχτια και καφρίλες, υπάρχουν πολλές, πολλές επιλογές οι οποίες μπορούν να μας δώσουν ποιοτικό χρόνο. Αυτή η περίοδος είναι μια καλή ευκαιρία, από την στιγμή που έχουμε πλέον ξεκαθαρίζει τι θέλουμε, για να κάνουμε ένα restart  στην ζωή μας και να δούμε τα πράγματα από μια διαφορετική οπτική. Έχονας δίπλα μας τα άτομα που έχουμε επιλέξει,  θα εκπλαγούμε όταν διαπιστώσουμε ότι μια απλή βόλτα στην πλατεία ή ένα χαλαρό βραδάκι με μύρες μρορούν να μας κάνουν να νιώσουμε πραγματικά γεμάτοι. Γιατί καμία φορά η χαρά βρίσκεται σε μικροπράγματα, τα οποία συνίθως παραβλέπουμε γιατί δεν έχουμε την ωριμότητα να τα αναγνωρίσουμε.